♥بهارنارنج♥

عشق هزار ساله

کیست که از دو چشم من در تو نگاه می کند 

آینه ی دل مرا همدم آه می کند 

شاهد سرمدی تویی وین دل سالخورده من 

عشق هزار ساله را بر تو گواه می کند 

ای مه و مهر روز و شب آینه دار حُسنِ تو

حُسن، جمال خویش را در تو نگاه می کند 

دل به امید مرهمی کز تو به خسته ای رسد

ناله به کوه می برد، شکوه به ماه می کند 

باد خوشی که می وزد از سر موج باده ات 

کوه گران غصه را چون پر کاه می کند 

آن که به رسم کجروان سر ز خط تو می کشد 

هر رقمی که می زند نامه سیاه می کند

مایه ی عیش و خوش دلی در غم اوست سایه جان

آن که غمش نمی خورد عمر تباه می کند

هوشنگ ابتهاج ( ه . ا . سایه )

نظرات شما عزیزان:

رسول

ساعت2:29---20 اسفند 1393

دوستَت دارم ..
غزلهایم تمامَش مال تـــــو...
شعرهایم، هرچـــــه دارم، عیدی امسال تو...
حرفِ آخر..یک دعا، یک آرزو، یک خواسته...!
دوست دارم خوب باشی،
خوب باشد حالِ تـــــــــو...!
پاسخ:این حتما پست میشه بسیار عالی بود ....ممنونم برادر :)

هانیه

ساعت10:17---18 اسفند 1393

[وب سایت]

بووس برای این شعر
پس من چییییی!

نام :

آدرس ایمیل:

وب سایت/بلاگ :

متن پیام:

نظر خصوصی

 کد را وارد نمایید:

 

 

 

عکس شما

آپلود عکس دلخواه: